μακιστήρ

μακιστήρ, -ῆρος, ἡ (Α)

1. εκτεταμένος, μακρύς, σχοινοτενής («μή τι μακιστῆρα μῡθον, ἀλλὰ σύντομον λέγων εἰπὲ καὶ πέραινε πάντα», Αισχύλ.)

2. δηκτικός, ενοχλητικός, διαπεραστικός («μακιστήρα καρδίας λόγον», Αισχύλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < *μηκίζω < μῆκος + επίθημα -τήρ].